آهــــنـــگِ زنــدگــۍِ مـــن....!

آهــــنـــگِ زنــدگــۍِ مـــن....!

آن‌جا که تویی، یک دل دیوانه نبینی،تا گرید و گریاند از آن گریه، تو را هم/ این‌جا که منم، عشق به سرحد کمال‌ست...صبر است و سلوک‌ست و سکوت‌ست و رضا هم
آهــــنـــگِ زنــدگــۍِ مـــن....!

آهــــنـــگِ زنــدگــۍِ مـــن....!

آن‌جا که تویی، یک دل دیوانه نبینی،تا گرید و گریاند از آن گریه، تو را هم/ این‌جا که منم، عشق به سرحد کمال‌ست...صبر است و سلوک‌ست و سکوت‌ست و رضا هم

کمی تأمل....

دکتر هلاکوئی:

از همین امروز ، وقتی بچه 

هایمان به مدرسه می روند ، به 

ایشان بگوییم : 

عزیزم ! من نمی خواهم تو 

بهترین باشی ، فقط میخواهم تو 

خوشحال و خوشبخت باشی .

اصلا مهم نیست که همیشه نمره 20 

بگیری ، جای 20 می توانی 16 بگیری اما از 

دوران مدرسه و کودکیت لذت ببر.



عزیزم :از " ترین" پرهیز کن ، چرا که خوشبختی جایی هست که خودت را با کسی مقایسه نکنی.

حتی نخواه خوشبخت ترین باشی .

بخواه که خوشبخت باشی و برای این خواستت تلاش کن.

همین.


یادمان هست که از وقتی به دنبال پسوند

 "ترین" رفتیم، خوشبختی از ما گریخت. از

 19/75 لذت نبردیم چون یکی 20 شده 

بود.

از رانندگی با پراید و ... لذت نبردیم چون 

ماشین های مدل بالاتری در خیابان ، در 

حال خود نمایی بود.

از بودن کنار عشقمان لذت نبردیم چون 

مدرک تحصیلی و پول توی جیب او ، کمتر از 

بسیاری دیگر بود.

همچنین ، از خانه مان ، از شغلمان ، از 

درآمدمان ، از خانواده و دوستانمان و....


می خواهم بگویم تحت تاثیر آموزه های غلط

 ، بسیاری از ما فقط به " بهترین ، بیشترین 

و بالاترین " چسبیدیم ، در نتیجه تبدیل

به انسان هایی افسرده و همیشه نالان 

شدیم.....


کاش کمی خود را برانداز کنیم!   :)))))

نظرات 7 + ارسال نظر
zahra-sh سه‌شنبه 7 مهر 1394 ساعت 15:46

اووووهوووم منم هستـــــــــما
میخوام بگم متنه راس میگه و با وحیدم موافقم ادم باید خودشو با خودش مقایسه کنه ....حسادت هم خیلی بده ای کاش جای حسادت رقابت سالم بود

سلااااام دوسی خودم
همیشه هستی!
اره فقط و فقط خودت ن هیچ کس دیگه
حسادت چی هست اصلا؟
ول کن ادم های حسودو،اهمیت نده

vahid دوشنبه 6 مهر 1394 ساعت 09:41 http://vahidmahmoodiyan.blogsky.com

سلام و صبح بخیر

همیشه همه تغییرات از ما شروع می‌شود و هیچ سودی بدون زحمت به دست نمی‌آید. قرار نیست شما خودتان را با کسی مقایسه کنید خودتان را با خودتان مقایسه کنیدبعدهم قرار نیست ما بخوایم از کسی سبقت بگیرم که!!!!یه مثال میزنم
پیامبران و امامان بهترین الگوها برای ما عادم ها به عنوان انسان کاملندحال اگر ما بگوییم ما که به تقوا و پرهیزکاری آنها نمیرسیم اونا بهترینن و ما هیچ وقت نمیتونیم به اونها برسیم.این کاملا تفکر اشتباهیه و اگر با چنین تفکری باشی چه فجایعی که به بار نمی آید مثل فردی که یک بار زندان رفته میگوید اگر دزدی هم بکنم چه میشود؟دباره فقط به زندان میروم.
مشکل چیز دیگریست
همه چیز از خواستن شروع می شودخواستن، غریزی ترین واکنش بشر نسبت به نداشته هایش است
همین که خیره میشوی به چیزی که تنها دلت تصاحبش را میخواهد،اینجاست که خواستن برا یداشتن ترین ها، قدرتش را به رخ می کشد
مشکل انسان ها در خواستن ِ نداشته هایشان نیست
مشکلشان در کنار آمدن با این نداشته هاست و ترین هاست ...
اینجاست که احساس خوشبختی مقطعی می شود
به محض اینکه شما چیزی را دیدید که داشتنش را میخواهیدخوشبحتی تبدیل به احساسی می شود که تا آن را بدست نیاورید از آن محرومید و اینجاست که حسادت رخ میدهدحسادت مفهومی لحظه ایست که در یک لحظه در ناخود آگاه شما جوشش میکندو شما را ملزم به تصاحب میکندحسادت یعنی تشخیص چیزی که دیگران دارند و شما نداریداما میخواهید داشته باشیددر حسادت، مشکل شما نداشته های دیگران نیست،بلکه داشته هایی است که آنها دارند و شما نداریدبه عنوان مثال شما هیچوقت برای داشتن یک سیاره حسادت نمیکنید،زیرا دیگران هم سیاره ندارندخیلی مهم است که بدانید میزان حسادت به میزان ارزشی است، که شمابرای دیگران قائلید
تا مادامی که در درون شما به همان اندازه که حواستان به دیگران هست به خودتان نیست، حسادت رخ می دهد
زیرا حواس ِ چندگانه ی بشر ذاتا عاشق جستجو است.و نسل ما را از کودکی طوری بار آورده اندکه بیشتر در دیگران جستجو کنیم تا خودمان اینگونه است که به چشم خود با بهترین هایمان نمی آییم اما مراقبیم دیگران با چه چیزهایی به چشممان می آیندتا مادامی که دنیایمان درگیر بدست آوردن ِ داشته های دیگران است هیچگاه احساس خوشبختی در ما متولد نمی شودزیرا همیشه در هر سطحی که باشیم یا هر چقدر از دیگران به دست آورده باشیم
باز هم چیزی هست که نداشته باشیم و دوباره درگیر تصاحب میشویم و تا بدست نیاوریمش آرام نیستیم ...
و این چرخه ی باطل ادامه دارد
سخت است باور اینکه یک انسان میتواند خودش را با نداشته هایش بپذیرد
انسان تا وقتی خود را کشف نکرده، از خود لذت نمی برد و
تا مادامی که از خود لذت نبرد نمی تواند به خودش قناعت کند
تا وقتی هم که نتواند به خودش قناعت کند، جواب سوال هایش را در دیگران میجوید
آنهم چه دیگرانی ؟ که همه شبیه خودش گم کرده ای دارند که هیچ گاه پیدا نمی شود
نیت ها، نقش بزرگی در احساس رضایت دارند
شما درس نمی خوانید که به دانشگاه بروید تا از دانشگاه رفتن ِ خودتان لذت ببرید
شما درس میخوانید که دانشگاه بروید تا از دیگران عقب نمانید
شما زیباترین لباستان را در مهمانی به خاطر این تن نمیکنید که خودتان از خودتان لذت ببرید
شما زیباترین لباستان را میپوشید که دیگران از آن لذت ببرند
و این لذت را با تعریف هایشان به شما انتقال دهند
شما 3 سال سخت کار نمی کنید تا ماشینی را بخرید
که در رویایتان همیشه پشتش نشسته اید
شما کار میکنید تا ماشینی را بگیرید که دیگران به شما القا کرده اندفوق العاده است
شما آنقدر در دیگران حل شده اید که تمام نیت هایتان وابسته به تفکر، نگرش،زندگی و ارزش های آنهاست
ارزش هایی که چون همیشه به واسطه ی حضور دیگری ارزش میگیردپس رقابت ایجاد می کند
رقابت بین تمام افرادی که "خود" را جا گذاشته اند
و با هم بر سر اول بودن رقابت میکنند
طبیعی است که شما حتی اگر اول هم باشید خیلی احساس خوشبختیتان دوام نمی آورد
زیرا همیشه در هر چیزی، بالای داشته های شما وجود دارد
باید باور کرد احساس زیبایی در زندگی به درون شماست.
به صرف اینکه وارد دنیای بیرونتان می شوید
اگر "خود" را همراه نداشته باشید به "جلب توجه" پناه میبریدو هر چقدر هنرمندانه توجه ها را جلب کنید
در لحظات تنهایی چیزی برای لذت بردن ندارید
زیرا توجه نیز مفهومیست که با حضور دیگران تعریف می شودو دیگران هم برای مدت زیادی شما را اول نگه نمیدارند
زیرا طاقت دوم بودن را ندارند
و اینگونه است که دیگران میتوانند برای احساس ِ خوشبختی شما تصمیم بگیرند
زیرا این احساس را روی اطرافیانتان سرمایه گذاری کرده اید یـــــــاد بگیرید که شما در یک چیز اول هستید.
حتی اگر نخواهید هیچ کسی نمی تواند جز شما در آن اول باشدآن هم خود بودن است.
شما اگر خودتان باشید جذابیدزیرا جذابیت مختص هر چیز کمیاب است و از هر انسان، تنها یکی به وجود آمده
مشکل از جایی شروع می شود که شما آنقدر خود را فراموش کرده ایدکه دیگر نمی توانید خصوصیات واقعی خودتان را زندگی کنیدبرای همین است که به همین شیوه ادامه میدهید.هیچ کسی نمی تواند شما را به خود بیاورد
چون خیلی ها شبیه شما خودشان را چال کرده اند و طبق هنجار های اجتماع بار آمده اندباور کنید همین الان این نوشته را با لذت می خوانیداما بعد از ظهر وقتی میخواهید به خیابان بروید طوری لباس می پوشید،طوری حرف میزنید، طوری رفتار میکنید که دیگران بپسندند
آنقدر خودتان نبوده اید که به طور ناخود آگاه از پس خود نبودن بر می آیید .
بیایید باور کنید کافیست یک بار باب میل دلتان بچرخید
تا شب وقت خوابیدن پر از احساس خوب باشید
به درک که دیگران میگویند "این جو گیر رو نگاه کن"
وقتی دلتان میخواهد زیر باران برقصید خوب برقصید ...
وقتی دلتان میخواهد رانندگی پشت یک فولکس واگن را تجربه کنید،این کار را انجام دهید
وقتی دوست دارید دستمال گردن بگذارید خوب بگذارید ...
مهم احساس شماست.
اگر دیگران هم عکس العملی نشان دادند به پای این بگذارید
که شهامت انجام خواسته های درونی خود را ندارند
و میخواهند از کسی که این کار را میکند ایراد بگیرند
این را بدانید که :
خوشبختی احساسی درونیست که با بدست آوردن نداشته ها حاصل نمی شود
خوشبختی مستقل تر از این حرفاست که وابسته به بود و نبود ِ چیزی شودو هنگامی حاصل می شود که شما از خویش احساس رضایت داشته باشید
اگر روزی توانستید از خودتان با تمام گند هایی که میزنید راضی باشیدخوشبختی در شما استمرار پیدا میکند و آن موقع حتی همان ترین ها را بدست آورده اید و هر لحظه برای شما زیباست حتی دردهایتان را دوست دارید
زیرا دردهایتان بیشتر از هر چیزی به درونتان تعلق دارند ...
دردهایتان را به آغوش می کشید که بوی اصالت میدهند
و زیباتر از این نخواهد بودکه بهترین ها را با واقعیت ها تجربه کنید نه با رویاهای نافرجام
همیشه به خود بقبولانید که میتوانید بهترین باشید و هستید و خودتان را با کسی مقایسه نکنید.
امیدوارم جان کلام را رسانده باشم.مسرور باشید و پیروز
روزتان خوش و قلبتان آکنده از مهر پروردگار دانا

سلام
واقعا سپاس و سپاس و سپاس از توضیحات
عالی بود
این متن من هم تلنگری حساب میشد برای کسایی که خودشونو رها کردن و برای دیگران زندگی میکنند
من هم موافقم ک تنها با خودت با مقایسه شی نه دیگران
خوشبختی در ب دست اوردن نیست،خوشبختی در حس کردنه در پیدا کردن خود واقعی و درون هست
همونطور ک گفتید اگر خوشبختی در ب دست اوردن چیزی باشد موضعی خواهد بود
هیچ انسانی هیچ وقت و هیچ وقت نباید دست از تلاش بکشه و دچار رکود بشه
ممنون از شما
مرسی،امین و همچنین

علیرضا یکشنبه 5 مهر 1394 ساعت 16:41 http://www.streeboy.blogsky.com

عالی بودی اینجا عالی متنت فوق العاده بود خسته نباشی

سلام ممنونم لطف شماست
سلامت باشید

فاطمه یکشنبه 5 مهر 1394 ساعت 15:11

سلام
ممنون که سرزدی گلک

سلام
خواهش میکنم

vahid یکشنبه 5 مهر 1394 ساعت 09:51 http://vahidmahmoodiyan.blogsky.com

سلام و احترام
عاقا قسمتی از این پستو تکذیب می کنم
به سمت ((ترین ها)) بِرید و خودتون را با خودتو مقایسه کنید نه با دیگران.
من بهترین ها را دارم چون همش سعی کردنم همون ترین ها را به دست بیارم.بهترین کار بهترین زندگی بهترینم خونه بهترین تفریحات و برترین خوشگذرانی ها و ....را دارم.

حقیقت نوشت :

پدرم در 10 سالگی بهم گفت :
وحیدم: برای نمره 30 بجنگ تا 20 بشی وقتی به 16 فک کنی دوازده هم نمیشی و اینطور شد که من همیشه بیست شدم حتی توی زندگی

دعا نوشت :
همیشه زندگیتون بیست باشه

سلام
من با همش موافقم چون منظوری که ازش گرفتم این بود که وقتی بخوایم ترین ها رو داشته باشیم،مثلا بخوایم بهترین باشیم خب همیشه یکی پیدا میشه که از ما بهتره و این باعث میشه ما باز هم بخوایم بهترین باشیم و ممکنه نتونیم،مطمئنا ازرده خاطر میشیم،یا حتی ممکنه روحیه شکرگزاریمونو هم از دست بدیم
کلا منظور اینه که شما تلاشتو برای بهترین بکن اما دیگه نتیجه هرچی شد بپذیر،شاید خواست خدا نبوده یا واقعا توانت در اون حده،اگه البته تلاش صد درصدو برای بهترین کرده باشی ک در این صورت دیگه باید نتیجه رو پذیرفت و راضی و قانع بود
متن میگه از زندگیت راضی باش و لذت ببر نمیگه تلاش نکن،میگه زندگی دو روزه پس زیاد نخواه ک همیشه بیست باشی چون حتی خدا هم ب هر کس توانایی و استعداد خاص خودشو داده پس نمیشه تو همه موارد بهترین بود،مثلا ظاهر زیباترین داشتن
و باشما موافقم ک تنها کسی ک باید خودمونو باهاش مقایسه کنیم خود دیروزمونه ک ایا امروز بهتر شدیم یا نه

ممنونم که نظراتتونو در اختیارم میگذارید،سپاس

میفروش یکشنبه 5 مهر 1394 ساعت 01:12

سلام
باشه
منم سعی می کنم رفیق خوبی باشم برایت ، نه بهترین ! چون من که نمیتونم بهترین باشم ، ولی خب به رفیق معمولی میتونم باشم . اگه قابل بدونید .
برقرار باشید . به امید دیدار

سلام
حتما
باعث افتخاره دوست شما بودن
شما هم موفق باشید

امید شنبه 4 مهر 1394 ساعت 21:18 http://fateme-goli.blogsky.com

واقعا همینطوره
لاااااایک
من خیلی به حرف این آقای دکتر هلاکوئی عمل کردم انصافا
یادم نمیاد تو دوران تحصیل 20 گرفته باشم بجز انضباط و ورزش

سلام
ولی ب نظر من اشتباه منظورو گرفتید اخه نمیگن ک تلاش نکنیدددددد!!!
فقط راجع ب نتیجه صحبت میکنه،تلاش شما باید صددرصد برای بهترین باشه



اتفاقا من همش بیست گرفتم یادم نمیاد ک بیست نگرفته باشم!!!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد